Strafrechtketen
De strafrechtketen[bewerken | brontekst bewerken]
De hoofdtaak van het strafrecht is om een eerlijke en tijdige reactie te geven op strafbare feiten c.q. crimineel gedrag, De keten loopt van incident tot en met de interventie (de uitvoering van de straf of maatregel). Vrijspraak kan ook een uitkomst zijn.
De keten bestaat op hoofdlijnen uit de stappen opsporing, vervolging, berechting en ten uitvoerlegging. Deze stappen kennen een sequentiële volgorde, maar niet op iedere stap volgt noodzakelijk de volgende. De hele keten is nodig om het product “bestraffing van een wetsovertreding”[1] te leveren. De bij de strafrechtketen betrokken organisaties zijn op uitvoerend niveau van elkaar afhankelijk, echter bestuurlijk autonoom met verschillende verantwoordelijkheden welke zijn vastgelegd in het Wetboek van Strafvordering.
Bovenstaande typering van de keten is de grondvorm van de keten. Bij nadere beschouwing vinden er veel meer interacties en informatie-uitwisseling of -overdrachten plaats dan de strikte sequentiële volgorde. Ook zijn er veel meer organisaties betrokken dan Politie, Openbaar Ministerie, de Rechtspraak, CJIB, DJI en Reclassering, zie daarvoor het overzicht van ketenpartijen.
Het mogelijk maken van veilig en betrouwbaar informatie delen of overdragen met behoud van en respect voor de straatrechtelijke en wettelijke verantwoordelijkheden, is de basis voor de ketendoelarchitectuur.
Visie op de Strafrechtketen[bewerken | brontekst bewerken]
Op basis van diverse vastgestelde strategie- en beleidsdocumenten zoals het rapport Toekomst van de strafrechtspleging van de commissie van der Emster, de Strategische agenda Samenwerken aan Recht en Veiligheid van J&V en beleidsstukken die zijn gedeeld met de Tweede Kamer is een visie geformuleerd waarin de strafrechtdoelen[2] zijn geïdentificeerd en geplaatst in gelaagd perspectief van de maatschappelijke ambities.
De strafrechtdoelen zijn de strategische doelen van het strafrecht. Deze gaan verder dan alleen de strafrechtelijke reactie op crimineel gedrag. Het strafproces maakt deel uit van een breder palet van interventies die tezamen bijdragen aan het realiseren van een veilige en rechtvaardige samenleving. De strafrechtdoelen betreffen daarom ook preventie en hulpverlening die er op gericht is om recidive te voorkomen en de instroom in het strafrecht terug te dringen[3].
De ketendoelen beschrijven wat we gezamenlijk in de keten nastreven, zodat we optimaal kunnen bijdragen aan de strafrechtdoelen. De hoofdthema’s die hierin zijn te herkennen zijn ambities op normstelling, strafprocesverbetering, uitbreiding van samenwerking en prioritaire thema’s die met nadruk de aandacht vragen. Hieraan kan iedere ketenpartner vanuit zijn eigen verantwoordelijkheid en expertise een bijdrage leveren, ongeacht de ingerichte structuren en organisaties.
De ketenvoorzieningsdoelen zijn doelen voor de inrichting en werking van de technische en organisatorische voorzieningen die de strafrechtketen ondersteunen in het realiseren van de ketendoelen.
De doelen geven in hun samenhang de legitimatie voor de keuzes tot verandering in de keten, zodat deze optimaal kunnen bijdragen aan het realiseren van de doelen. Ze geven daarmee richting aan de ketendoelarchitectuur.
De strafrechtdoelen, ketendoelen en ketenvoorzieningsdoelen zijn hieronder schematisch weergegeven.
Zie Doelenboom voor een verdere beschrijving van de verschillende hierboven genoemde doelen.
- ↑ Zie het boek Verdachte in de Ketens, Verdachte in de ketens.
- ↑ Zie de Contourennota Modernisering Wetboek van Strafvordering, Contourennota Modernisering WvStrV
- ↑ Zie de Contourennota Modernisering Wetboek van Strafvordering, Contourennota Modernisering WvStrV